Neutralization of IL-18 attenuates lipopolysaccharide-induced myocardial dysfunction

2002 ◽  
Vol 283 (2) ◽  
pp. H650-H657 ◽  
Author(s):  
Christopher D. Raeburn ◽  
Charles A. Dinarello ◽  
Michael A. Zimmerman ◽  
Casey M. Calkins ◽  
Benjamin J. Pomerantz ◽  
...  
Keyword(s):  
Adhesion Molecule ◽  
Cardiac Dysfunction ◽  
Myocardial Dysfunction ◽  
Left Ventricular ◽  
Intercellular Adhesion Molecule ◽  
Intercellular Adhesion Molecule 1 ◽  
Tnf Α ◽  
Developed Pressure ◽  
Factor Α ◽  
Cell Adhesion Molecule 1

Tumor necrosis factor-α (TNF-α) and interleukin-1β (IL-1β) have been implicated in cardiac dysfunction during endotoxemia. Because IL-18 is a proinflammatory cytokine known to mediate the production of TNF-α and IL-1β and to induce the expression of intercellular adhesion molecule-1 (ICAM-1) and vascular cell adhesion molecule-1 (VCAM-1), we hypothesized that neutralization of IL-18 would attenuate lipopolysaccharide (LPS)-induced cardiac dysfunction. Mice (C57BL/6) were injected with LPS (0.5 mg/kg ip) or vehicle (normal saline), and left ventricular developed pressure (LVDP) was determined by the Langendorff technique. LVDP was depressed by 38% at 6 h after LPS. LPS-induced myocardial dysfunction was associated with increased myocardial levels of TNF-α and IL-1β as well as increased expression of ICAM-1/VCAM-1. Pretreatment with neutralizing anti-mouse IL-18 antibody attenuated LPS-induced myocardial dysfunction (by 92%) and was associated with reduced myocardial IL-1β production (65% reduction) and ICAM-1/VCAM-1 expression (50% and 35% reduction, respectively). However, myocardial TNF-α levels were not influenced by neutralization of IL-18. In conclusion, neutralization of IL-18 protects against LPS-induced myocardial dysfunction. IL-18 may mediate endotoxemic myocardial dysfunction through induction of and/or synergy with IL-1β, ICAM-1, and VCAM-1.

ICAM-1 and VCAM-1 mediate endotoxemic myocardial dysfunction independent of neutrophil accumulation

2002 ◽  
Vol 283 (2) ◽  
pp. R477-R486 ◽  
Author(s):  
Christopher D. Raeburn ◽  
Casey M. Calkins ◽  
Michael A. Zimmerman ◽  
Yong Song ◽  
Lihua Ao ◽  
...  
Keyword(s):  
Adhesion Molecule ◽  
Cardiac Dysfunction ◽  
Gene Knockout ◽  
Myocardial Dysfunction ◽  
Left Ventricular ◽  
Immunofluorescent Staining ◽  
Intercellular Adhesion Molecule ◽  
Intercellular Adhesion Molecule 1 ◽  
Neutrophil Accumulation

Both intercellular adhesion molecule-1 (ICAM-1) and vascular cell adhesion molecule-1 (VCAM-1) have been implicated in neutrophil-mediated lung and liver injury during sepsis. However, the role of these adhesion molecules as well as the contribution of neutrophils in myocardial dysfunction during sepsis remains to be determined. The purpose of this study was to examine the role of ICAM-1, VCAM-1, and neutrophils in lipopolysaccharide (LPS)-induced myocardial dysfunction. Mice were subjected to LPS (0.5 mg/kg ip) or vehicle (normal saline), and left ventricular developed pressure (LVDP) was determined by the Langendorff technique. LVDP was depressed by nearly 40% at 6 h after LPS. Immunofluorescent staining revealed a temporal increase in myocardial ICAM-1/VCAM-1 expression and neutrophils after LPS. Antibody blockade of VCAM-1 reduced myocardial neutrophil accumulation and abrogated LPS-induced cardiac dysfunction. Antibody blockade or absence of ICAM-1 (gene knockout) also abrogated LPS-induced cardiac dysfunction but did not reduce neutrophil accumulation. Neutrophil depletion (vinblastine or antibody) did not protect from LPS-induced myocardial dysfunction. Our results suggest that although endotoxemic myocardial dysfunction requires both ICAM-1 and VCAM-1, it occurs independent of neutrophil accumulation.

Παθοφυσιολογία της αντίδρασης του ενδοθηλίου μετά από αγγειοπλαστική νεφρικής αρτηρίας

2014 ◽  
Author(s):  
Κυριακή Ταβερναράκη
Keyword(s):  
Adhesion Molecule ◽  
Intercellular Adhesion Molecule ◽  
Vascular Cell Adhesion ◽  
Intercellular Adhesion Molecule 1 ◽  
Monocyte Chemoattractant Protein 1 ◽  
Monocyte Chemoattractant ◽  
Tnf Α ◽  
Factor Α ◽  
Cell Adhesion Molecule 1 ◽  
Necrosis Factor

Σκοπός:Για τη μελέτη του παθοφυσιολογικού μηχανισμού αντίδρασης του τοιχώματος της νεφρικής αρτηρίας που εκλύεται κατά την αγγειοπλαστική με τοποθέτηση stent πραγματοποιήθηκε ποσοτικός προσδιορισμός έξι διαφορετικών παραγόντων φλεγμονής -μεσολαβητών (κυτοκίνες) στον ορό αίματος ασθενών που υποβλήθηκαν σε αυτήν την μέθοδο. Απώτερος σκοπός της μελέτης, μέσω της αξιολόγησης των διαφορών στις συγκεντρώσεις των μεσολαβητών σε ασθενείς που εμφάνισαν ή όχι επαναστένωση του αγγείου, είναι η αναγνώριση καποιού παράγοντα φλεγμονής που θα αποτελέσει δείκτη πρόβλεψης της επαναστένωσης με στόχο την πρόληψη αυτής.Υλικό - Μέθοδος:Μελετήθηκαν είκοσι δύο ασθενείς (17 άνδρες, μέσος όρος ηλικίας 66 έτη), με στένωση στην έκφυση της νεφρικής αρτηρίας και μή καλώς ρυθμιζόμενη υπέρταση, οι οποίοι υποβλήθησαν σε αγγειοπλαστική νεφρικής αρτηρίας με τοποθέτηση stent. Στους ασθενείς αυτούς πραγματοποιήθηκαν αιμοληψίες σε τρεις διαφορετικούς χρόνους: αμέσως πριν την αγγειοπλαστική (baseline), 24 ώρες και 6 μήνες μετά την αγγειοπλαστική και μετρήθηκαν στον ορό τους οι εξής μεσολαβητές: (1) Παράγοντας Νέκρωσης Όγκου-α (Tumor necrosis factor-α, TNF-α), (2) Ιντερλευκίνη 6 (Interleukin-6, IL-6), (3) Πρωτεΐνη χημειοτακτική για τα μονοκύτταρα τύπου-1 (Monocyte Chemoattractant protein-1, MCP-1), (4) Διακυτταρικό μόριο προσκόλλησης-1 (Intercellular adhesion molecule-1, ICAM-1), (5) Μόριο προσκόλλησης αγγειακών κυττάρων-1 (Vascular cell Adhesion Molecule-1, VCAM-1) και (6) Παράγοντας RANTES (Regulated upon Activation Normal T-cell Expressed presumed Secreted). Στους έξι μήνες μετά την αγγειοπλαστική πραγματοποιήθηκε έχρωμο Doppler υπερηχογράφημα και καταγράφηκε η ανάπτυξη ή όχι επαναστένωσης εντός του stent. Επιπλέον, αξιολογήθηκαν οι διαφορές της συγκέντρωσης αυτών σε ασθενείς που εμφάνισαν επαναστένωση της νεφρικής αρτηρίας στους 6 μήνες μετά την αγειοπλαστική συγκριτικά με αυτούς που δεν εμφάνισαν επαναστένωση.Αποτελέσματα:Η συγκέντρωση της ΙL-6 αυξήθηκε σημαντικά 24 ώρες μετά την αγγειοπλαστική (8.3 pg/mL ± 1.24 vs 2.76 pg/mL ± 1.27 τιμές baseline), ενώ στους 6 μήνες μετά επέστρεψε στις προ την επέμβαση τιμές (2.6 pg/mL ± 1.77) (Ρ<.0001). Δεν σημειώθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές στις συγκεντρώσεις των υπολοίπων μεσολαβητών σε κανέναν από τους τρεις χρόνους. Επίσης, βρέθηκε πως η συγκέντρωση της ΙL-6 τόσο πρίν την αγγειοπλαστική όσο και 6 μήνες μετά την αγγειοπλαστική ήταν σημαντικά υψηλότερη στους ασθενείς που ανάπτυξαν επαναστένωση (8.13 pg/mL ± 4 vs 0.75 pg/mL ± 0.47 [P,.005] και 9.55 pg/ml ± 6.5 vs 0.42 pg/ml ± 0.35 [p<.02] αντίστοιχα).Συμπέρασμα:Με βάση τα αποτελέσματα προτείνουμε πως η αγγειοπλαστική της νεφρικής αρτηρίας με τοποθέτηση stent προκαλεί μια φλεγμονώδη αντίδραση στο τοίχωμα της αρτηρίας, όπως αυτή εκφράζεται με την υψηλή συγκέντρωση ΙL-6 στο αίμα 24 ώρες μετά την επέμβαση. Όσον αφορά στην ανάπτυξη ή όχι επαναστένωσης του αγγείου προτείνουμε πως η ΙL-6 μπορεί να να αναγνωρίσει τους ασθενείς υψηλού κινδύνου και κατ’ επέκταση να αποτελέσει έναν δείκτη πρόβλεψης της επαναστένωσης.

The Role of Oxidative Stress, Inflammation, and Advanced Glycation End Product in Skin Manifestations of Diabetes Mellitus

2021 ◽  
Vol 17 ◽  
Author(s):  
Lili Legiawati
Keyword(s):  
Oxidative Stress ◽  
Diabetes Mellitus ◽  
Adhesion Molecule ◽  
Intercellular Adhesion Molecule ◽  
Skin Disorders ◽  
Intercellular Adhesion Molecule 1 ◽  
Tnf Α ◽  
Mitogen Activated Protein ◽  
High Level ◽  
Factor Α

: Diabetes mellitus is a metabolic disorder caused by an increase in insulin resistance, a decrease in insulin production, or both of them, resulting in a high level of blood glucose or hyperglycemia. An uncontrolled state of DM may cause complications, namely skin disorder. One or more skin disorders are found amongst 74% of T2DM patients, with the highest percentage is dry skin (47%), followed by infection (10%), diabetic hand (5%), hair loss and diabetic dermopathy (each 4%). In DM, the state of hyperglycemia and production of advanced glycaemic end-products (AGEs) profoundly impact skin changes. In the pathological pathway, AGEs induce oxidative stress and inflammation. Nonetheless, AGEs level is higher in T2DM patients compared to non-T2DM people. This is caused by hyperglycemia and oxidative stress. Binding between AGEs and receptor of AGEs (RAGE) promotes pathway of oxidative stress and inflammation cascade via mitogen-activated protein kinases (MAPK), nuclear factor-k-light-chain-enhancer of activated β cells (NF-kβ), interleukin- 6 (IL-6), tumor necrosis factor-α (TNF-α), expression of intercellular adhesion molecule 1 (ICAM-1) and vascular cell adhesion molecule 2 (VCAM-2) pathway which furtherly effectuates DM complication including skin disorders.

scholarly journals Resveratrol prevents TNF-α-induced VCAM-1 and ICAM-1 upregulation in endothelial progenitor cells via reduction of NF-κB activation

2020 ◽  
Vol 48 (9) ◽  
pp. 030006052094513
Author(s):  
Yefei Zhang ◽  
Huahua Liu ◽  
Weiliang Tang ◽  
Qiongya Qiu ◽  
Jiahao Peng
Keyword(s):  
Progenitor Cells ◽  
Endothelial Progenitor Cells ◽  
Adhesion Molecule ◽  
Nuclear Factor Κb ◽  
Intercellular Adhesion Molecule ◽  
Adhesion Assay ◽  
Intercellular Adhesion Molecule 1 ◽  
Endothelial Progenitor ◽  
Tnf Α ◽  
Factor Α

Objective To assess the effects of resveratrol (RSV) on expression of adhesion molecules in endothelial progenitor cells (EPCs) following tumor necrosis factor-α (TNF-α) stimulation. Methods EPCs were treated with RSV and stimulated with TNF-α. A mononuclear cell (MNC) adhesion assay was used to assess the effects of RSV on TNF-α-induced MNC adhesion. Vascular cell adhesion molecule-1 (VCAM-1), intercellular adhesion molecule-1 (ICAM-1) and E-selectin expression levels and nuclear factor κB (NF-κB) activation were assessed by immunoblotting. Results MNC adhesion to TNF-α-treated EPCs and VCAM-1/ICAM-1/E-selectin levels in EPCs were increased following TNF-α stimulation and decreased following RSV treatment. TNF-α enhanced NF-κB inhibitor α (IκB-α) phosphorylation in the cytosol as well as nuclear NF-κB p65 levels, both of which were decreased by RSV. Conclusions These findings provide new insights into RSV’s anti-inflammatory and anti-atherosclerotic effects. RSV’s mechanism of action might involve downregulation of VCAM-1, ICAM-1 and E-selectin by partial blockade of TNF-α-induced NF-κB activation and IκB-α phosphorylation in EPCs.

Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document