scholarly journals A Cup of Hemp Coffee by Moka Pot from Southern Italy: An UHPLC-HRMS Investigation

Foods ◽  
2020 ◽  
Vol 9 (8) ◽  
pp. 1123
Author(s):  
Simona Piccolella ◽  
Giuseppina Crescente ◽  
Marialuisa Formato ◽  
Severina Pacifico

After a long period defined by prohibition of hemp production, this crop has been recently re-evaluated in various industrial sectors. Until now, inflorescences have been considered a processing by-product, not useful for the food industry, and their disposal also represents an economic problem for farmers. The objects of the present work are coffee blends enriched with shredded inflorescences of different cultivars of industrial hemp that underwent solid/liquid extraction into the Italian “moka” coffee maker. The obtained coffee drinks were analyzed by Ultra-High-Performance Liquid Chromatography-High Resolution Mass Spectrometry (UHPLC-HRMS) tools for their quali-quantitative phytocannabinoid profiles. The results showed that they are minor constituents compared to chlorogenic acids and caffeine in all samples. In particular, cannabidiolic acid was the most abundant among phytocannabinoids, followed by tetrahydrocannabinolic acid. Neither Δ9-tetrahydrocannabinol (THC) nor cannabinol, its main oxidation product, were detected. The percentage of total THC never exceeded 0.04%, corresponding to 0.4 mg/kg, far below the current maximum limits imposed by the Italian Ministry of Health. This study opens up a new concrete possibility to exploit hemp processing by-products in order to obtain drinks with high added value and paves the way for further in vitro and in vivo investigations aimed at promoting their benefits for human health.

Antioxidants ◽  
2021 ◽  
Vol 10 (8) ◽  
pp. 1206
Author(s):  
Aimilia D. Sklirou ◽  
Maria T. Angelopoulou ◽  
Aikaterini Argyropoulou ◽  
Eliza Chaita ◽  
Vasiliki Ioanna Boka ◽  
...  

Skin health is heavily affected by ultraviolet irradiation from the sun. In addition, senile skin is characterized by major changes in the collagen, elastin and in the hyaluronan content. Natural products (NPs) have been shown to delay cellular senescence or in vivo aging by regulating age-related signaling pathways. Moreover, NPs are a preferable source of photoprotective agents and have been proven to be useful against the undesirable skin hyperpigmentation. Greek flora harvests great plant diversity with approximately 6000 plant species, as it has a wealth of NPs. Here, we report an extensive screening among hundreds of plant species. More than 440 plant species and subspecies were selected and evaluated. The extracts were screened for their antioxidant and anti-melanogenic properties, while the most promising were further subjected to various in vitro and cell-based assays related to skin aging. In parallel, their chemical profile was analyzed with High-Performance Thin-Layer Chromatography (HPTLC) and/or Ultra-Performance Liquid Chromatography High-Resolution Mass Spectrometry (UPLC-HRMS). A variety of extracts were identified that can be of great value for the cosmetic industry, since they combine antioxidant, photoprotective, anti-melanogenic and anti-aging properties. In particular, the methanolic extracts of Sideritis scardica and Rosa damascena could be worthy of further attention, since they showed interesting chemical profiles and promising properties against specific targets involved in skin aging.


2019 ◽  
Vol 74 (11-12) ◽  
pp. 329-337 ◽  
Author(s):  
Zlatina Kokanova-Nedialkova ◽  
Paraskev Nedialkov ◽  
Magdalena Kondeva-Burdina ◽  
Rumyana Simeonova

Abstract An ultra-high-performance liquid chromatography-high-resolution mass spectrometry based profiling of a purified MeOH extract (PME) from the roots of Chenopodium bonus-henricus L. (Amaranthaceae) tentatively identified 15 saponins of six sapogenins. The PME exerts hepatoprotective and antioxidant activities comparable to those of flavonoid complex silymarin in in vitro (1 and 10 μg/mL) and in vivo (200 mg/kg/daily for 7 days) models of hepatotoxicity, induced by CCl4. The main constituents of PME, respectively saponins bonushenricoside A (1), 3-O-β-D-glucuronopyranosyl-bayogenin-28-O-β-D-glucopyranosyl ester (2), 3-O-β-D-glucuronopyranosyl-medicagenic acid-28-O-β-D-xylopyranosyl (1→4)-α-L-rhamnopyranosyl(1→2)-α-L-arabinopyranosyl ester (3), 3-O-β-D-glucuronopyranosyl-2β-hydroxygypsogenin-28-O-β-D-glucopyranosyl ester (4), 3-O-α-L-rabinopyranosyl-bayogenin-28-O-β-D-glucopyranosyl ester (6) and bonushenricoside B (8) (3 μg/mL each), compared to silymarin (5 and 50 μg/mL), significantly reduced the cellular damage caused by CCl4 in rat hepatocytes, preserved cell viability and glutathione level, decreased lactate dehydrogenase leakage and reduced lipid damage. The experimental data suggest that the glycosides of phytolaccagenin, bayogenin, medicagenic acid, 2β-hydroxygypsogenin, 2β-hydroxyoleanoic acid and oleanoic acid are a promising and safe class of hepatoprotective agents.


Biomolecules ◽  
2020 ◽  
Vol 10 (7) ◽  
pp. 992
Author(s):  
Anna Mas-Capdevila ◽  
Lisard Iglesias-Carres ◽  
Anna Arola-Arnal ◽  
Gerard Aragonès ◽  
Begoña Muguerza ◽  
...  

The peptide AVFQHNCQE demonstrated to produce nitric oxide-mediated antihypertensive effect. This study investigates the bioavailability and the opioid-like activity of this peptide after its oral administration. For this purpose, in silico and in vitro approaches were used to study the peptide susceptibility to GI digestion. In addition, AVFQHNCQE absorption was studied both in vitro by using Caco-2 cell monolayers and in vivo evaluating peptide presence in plasma from Wistar rats by ultra-high performance liquid chromatography-tandem mass spectrometry (UHPLC-MS/MS) and by ultra-high performance liquid chromatography-high resolution mass spectrometry (UHPLC-HRMS). Both in vivo and in vitro experiments demonstrated that peptide AVFQHNCQE was not absorbed. Thus, the potential involvement of opioid receptors in the BP-lowering effect of AVFQHNCQE was studied in the presence of opioid receptors-antagonist Naloxone. No changes in blood pressure were recorded in rats administered Naloxone, demonstrating that AVFQHNCQE antihypertensive effect is mediated through its interaction with opioid receptors. AVFQHNCQE opioid-like activity would clarify the antihypertensive properties of AVFQHNCQE despite its lack of absorption.


2021 ◽  
Vol 21 (1) ◽  
Author(s):  
Aissata Camara ◽  
Mohamed Haddad ◽  
Mohamed Sahar Traore ◽  
Florence Chapeland-Leclerc ◽  
Gwenaël Ruprich-Robert ◽  
...  

Abstract Background The disparity of harvesting locations can influence the chemical composition of a plant species, which could affect its quality and bioactivity. Terminalia albida is widely used in traditional Guinean medicine whose activity against malaria has been validated in vitro and in murine models. The present work investigated the antimalarial properties and chemical composition of two samples of T. albida collected from different locations in Guinea. Method T. albida samples were collected in different locations in Guinea, in Dubréka prefecture (West maritime Guinea) and in Kankan prefecture (eastern Guinea). The identity of the samples was confirmed by molecular analysis. In vitro antiplasmodial activity of the two extracts was determined against the chloroquine resistant strain PfK1. In vivo, extracts (100 mg/kg) were tested in two experimental murine models, respectively infected with P. chabaudi chabaudi and P. berghei ANKA. The chemical composition of the two samples was assessed by ultra-high-performance liquid chromatography coupled to high resolution mass spectrometry. Results In vitro, the Dubréka sample (TaD) was more active with an IC50 of 1.5 μg/mL versus 8.5 μg/mL for the extract from Kankan (TaK). In vivo, the antiparasitic effect of TaD was substantial with 56% of parasite inhibition at Day 10 post-infection in P. chabaudi infection and 61% at Day 8 in P. berghei model, compared to 14 and 19% inhibition respectively for the treatment with TaK. In addition, treatment with TaD further improved the survival of P. berghei infected-mice by 50% at Day 20, while the mortality rate of mice treated with Tak was similar to the untreated group. The LC/MS analysis of the two extracts identified 38 compounds, 15 of which were common to both samples while 9 and 14 other compounds were unique to TaD and TaK respectively. Conclusion This study highlights the variability in the chemical composition of the species T. albida when collected in different geographical locations. These chemical disparities were associated with variable antimalarial effects. From a public health perspective, these results underline the importance of defining chemical fingerprints related to botanical species identification and to biological activity, for the plants most commonly used in traditional medicine.


2021 ◽  
Author(s):  
Ιωάννα-Βαλεντίνη Δάγλα

Η κολιστίνη (πολυμυξίνη Ε) είναι ένα αντιβιοτικό που αποτελείται κυρίως από τις μορφές Α και Β και παράγεται από το βακτήριο Bacillus polymyxa var. colistinus. Απομονώθηκε για πρώτη από το βακτήριο το 1949 και αργότερα χορηγήθηκε ως μεθανοσουλφονική κολιστίνη (colistimethate sodium - CMS) για την αντιμετώπιση των Gram-αρνητικών βακτηρίων. Η χρήση της, όμως, περιορίστηκε τη δεκαετία του ’80 λόγω της νευροτοξικότητας και της νεφροτοξικότητας που προκαλούσε. Λόγω της εμφάνισης πολυανθεκτικών Gram-αρνητικών βακτηριών τις τελευταίες δύο δεκαετίες, η κολιστίνη άρχισε να χρησιμοποιείται ξανά ως αντιβιοτικό τελευταίας εκλογής, όταν όλες οι θεραπείες με άλλα αντιβιοτικά έχουν αποτύχει, καθώς αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τις λοιμώξεις που οφείλονται σε αυτά τα βακτήρια. Η κολιστίνη χορηγείται παρεντερικά ως CMS που αποτελεί το ανενεργό και λιγότερο τοξικό προφάρμακο της κολιστίνης, το οποίο υδρολύεται στον οργανισμό (in vivo) δίνοντας την ενεργή μορφή (κολιστίνη). Η CMS παράγεται κατόπιν σουλφομεθυλίωσης των ελεύθερων αμινομάδων που υπάρχουν στο μόριο της κολιστίνης. Ωστόσο, η δομή της παραμένει μέχρι σήμερα ασαφής, καθώς δεν έχει εξακριβωθεί ο βαθμός της σουλφομεθυλίωσης των αμινομάδων. Είναι όμως γενικά αποδεκτό πως η CMS αποτελεί ένα πολύπλοκο μίγμα πολλών μορίων με διαφορετικό βαθμό υποκατάστασης. Η κολιστίνη αν και έχει ανακαλυφθεί εδώ και αρκετά χρόνια, δεν έχει υποβληθεί στις διαδικασίες ανάπτυξης φαρμάκων και έγκρισης που εφαρμόζονται σήμερα. Μέχρι σήμερα, οι έλεγχοι ποιότητας που εφαρμόζονται στα σκευάσματα της CMS βασίζονται σε μικροβιολογικές δοκιμασίες.Έχει παρατηρηθεί όμως πως, αν και τα φαρμακευτικά σκευάσματα της CMS ελέγχονται με μικροβιολογικές δοκιμασίες (in vitro), οδηγούν σε διαφορετικά επίπεδα ενεργής κολιστίνης στον οργανισμό (in vivo), τονίζοντας την ανάγκη για ανάπτυξη άλλων μεθόδων ποιοτικού ελέγχου των σκευασμάτων της CMS, ώστε να ελέγχεται με μεγαλύτερη ακρίβεια η σύσταση των φαρμακευτικών σκευασμάτων και κατ’ επέκταση η βιοδιαθεσιμότητά τους. Σκοπός της παρούσας διδακτορικής διατριβής είναι η ανάπτυξη αναλυτικής μεθόδου που είναι βασισμένη στην υγρoχρωματογραφία υπερυψηλής απόδοσης (ultra-high performance liquid chromatography – UPLC) συζευγμένη με φασματομετρία μάζας υψηλής διακριτικής ικανότητας (high resolution mass spectrometry – HRMS), για την μέτρηση της CMS σε σκευάσματα. Η μέθοδος αυτή θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως μέθοδος ποιοτικού ελέγχου των φαρμακευτικών σκευασμάτων της CMS. Αρχικά, λόγω της πολυπλοκότητας της CMS, κρίθηκε αναγκαίος ο πειραματικός σχεδιασμός για την βελτιστοποίηση των παραμέτρων τόσο της υγροχρωματογραφίας όσο και της φασματομετρίας μάζας. Ο πειραματικός σχεδιασμός περιλαμβάνει δύο στάδια στοχεύοντας τον διαχωρισμό των συστατικών της CMS. Τελικά, το χρωματογράφημα που προέκυψε αποκάλυψε 20 συστατικά. Ο διαχωρισμός επιτεύχθηκε χρησιμοποιώντας τη στήλη Waters Acquity BEH C8 και βαθμιδωτή έκλουση. Η κινητή φάση αποτελούνταν από A) υδατικό διάλυμα φορμικού αμμωνίου (0,005 Μ, pH=6) και Β) μίγμα μεθανόλης και ακετονιτριλίου (79/21 v/v). Πειραματικός σχεδιασμός πραγματοποιήθηκε και για τις παραμέτρους της φασματομετρίας μάζας, ώστε να επιτευχθεί η μέγιστη ευαισθησία. Για την ανάλυση, επιλέχθηκαν τα μονοφορτισμένα ιόντα των μορίων της CMS που προέκυψαν κατόπιν θετικού ιονισμού. Οι καμπύλες αναφοράς είχαν εύρος 50-110 μg/mL, που αντιστοιχεί στο 80-120% της ονομαστικής ποσότητας της CMS στα εμπορικά σκευάσματα. Λόγω της πολυπλοκότητας των χρωματογραφημάτων της CMS, αλλά και του φάσματος κάθε χρωματογραφικής κορυφής, εφαρμόστηκαν τεχνικές στοχευμένης (targeted) και μη στοχευμένης (untargeted) ανάλυσης χρησιμοποιώντας το λογισμικό MZmine. Εκτός από την κλασική μονοπαραμετρική στατιστική ανάλυση, χρησιμοποιήθηκε ακόμα το μοντέλο της παλινδρόμησης μερικών ελαχίστων τετραγώνων (partial least squares regression – PLSR), καθώς οι μεταβλητές ήταν περισσότερες από τις παρατηρήσεις. Η μεθοδολογία που αναπτύχθηκε χρησιμοποιήθηκε για την ανάλυση παρτίδων της CMS και βρέθηκαν διαφορές στη σύστασή τους. Επιπλέον, αναπτύχθηκε μεθοδολογία βασισμένη στην υγρoχρωματογραφία συζευγμένη με ανιχνευτή υπεριώδους (ultraviolet – UV) για την μέτρηση της CMS σε ενέσιμα σκευάσματα. Στην μεθοδολογία αυτή χρησιμοποιήθηκαν λογισμικά τα οποία είναι διαθέσιμα δωρεάν προκειμένου με ευκολία θα υιοθετηθεί από τις φαρμακευτικές εταιρείες αλλά και από την ερευνητική κοινότητα γενικότερα, ως μέθοδος ποιοτικού ελέγχου. Για τη βελτιστοποίηση των παραμέτρων της χρωματογραφίας χρησιμοποιήθηκε πειραματικός σχεδιασμός. Ο χρωματογραφικός διαχωρισμός των συστατικών της CMS επιτεύχθηκε με τη στήλη Waters Acquity BEH C8 και βαθμιδωτή έκλουση. Η κινητή φάση αποτελούνταν από Α) υδατικό διάλυμα φορμικού αμμωνίου (0,001 Μ) και Β) μίγμα μεθανόλης/ακετονιτριλίου (79/21 v/v). Τα μόρια της CMS ανιχνεύθηκαν στο μήκος κύματος 214 nm. Κατασκευάστηκαν 23 μονοπαραμετρικά μοντέλα γραμμικής παλινδρόμησης για την μέτρηση του κάθε συστατικού της CMS χωριστά και ένα μοντέλο PLSR για την εκτίμηση της συνολικής ποσότητας της CMS στα ενέσιμα σκευάσματα. Η μέθοδος επικυρώθηκε για το εύρος συγκεντρώσεων 110-220 μg/mL. Η μεθοδολογία που αναπτύχθηκε χρησιμοποιήθηκε για την ανάλυση παρτίδων της CMS. Οι παρτίδες συγκρίθηκαν ως προς μια παρτίδα αναφοράς με επιπλέον στατιστικές αναλύσεις, όπως ανάλυση κύριων συνιστωσών (principal component analysis – PCA), μέτρα ομοιότητας, χάρτες θερμότητας (heatmaps) και τον δείκτη δομικής ομοιότητας (structural similarity index).Η μέτρηση των επιπέδων της CMS στα βιολογικά υλικά των ασθενών είναι πολύ σημαντική προκειμένου να βρεθεί το κατάλληλο δοσολογικό σχήμα που θα περιορίζει την τοξικότητά της. Μέχρι σήμερα, η μέτρηση της CMS γίνεται με έμμεσο τρόπο, δηλαδή μετά από την όξινη υδρόλυσή της σε κολιστίνη. Στην παρούσα διατριβή, σκοπός είναι να βρεθούν οι συνθήκες που οδηγούν σε πλήρη υδρόλυση της CMS. Η αντίδραση μελετήθηκε σε επιταχυνόμενες συνθήκες: 40°C, 50°C και 60°C και τα αποτελέσματα εκτιμήθηκαν με τη χρήση της εξίσωσης του Arrhenius και το λογισμικό Tenua. Για τη μέτρηση της CMS και της κολιστίνης αναπτύχθηκε και επικυρώθηκε μέθοδος βασισμένη στην υγροχρωματογραφία υπερυψηλής απόδοσης συζευγμένης με φασματόμετρο μάζας με υβριδικό αναλυτή τετραπόλου – χρόνου πτήσης ιόντων (hybrid quadrupole time-of-flight – QqTOF). Με την παρούσα μεθοδολογία επιτεύχθηκε πλήρης υδρόλυση της CMS, σε αντίθεση με τις μεθοδολογίες που αναφέρονται στην βιβλιογραφία που, όπως αποδείχθηκε, οδηγούσαν σε μερική υδρόλυση. Αν και η χορήγηση της CMS αυξάνεται ραγδαία, η δομή της παραμένει ασαφής. Στην παρούσα διδακτορική διατριβή, έγιναν προσπάθειες αποσαφήνισης της δομής της CMS με τη χρήση της φασμοτομετρίας μάζας. Συγκεκριμένα, χρησιμοποιήθηκαν τέσσερις αναλυτές μάζας: 1) QqTOF, 2) LTQ Orbitrap Discovery XL, 3) Q-Exactive Orbitrap and 4) Omnitrap. Η έγχυση (infusion) της CMS στον αναλυτή μάζας πραγματοποιήθηκε εφαρμόζοντας διαφορετικές συνθήκες ως προς τον διαλύτη αραίωσης, το pH και τη θερμοκρασία αποδιαλύτωσης. Στους αναλυτές μάζας QqTOF και Omnitrap πραγματοποιήθηκαν επίσης πειράματα θραυσματοποίησης (MS/MS) και για την ερμηνεία τους χρησιμοποιήθηκε το λογισμικό Cyclobranch. Τελικά, βρέθηκαν οι δομές τριών συστατικών της CMS.


2019 ◽  
Vol 5 (4) ◽  
pp. 270-277 ◽  
Author(s):  
Vijay Kumar ◽  
Simranjeet Singh ◽  
Ragini Bhadouria ◽  
Ravindra Singh ◽  
Om Prakash

Holoptelea integrifolia Roxb. Planch (HI) has been used to treat various ailments including obesity, osteoarthritis, arthritis, inflammation, anemia, diabetes etc. To review the major phytochemicals and medicinal properties of HI, exhaustive bibliographic research was designed by means of various scientific search engines and databases. Only 12 phytochemicals have been reported including biologically active compounds like betulin, betulinic acid, epifriedlin, octacosanol, Friedlin, Holoptelin-A and Holoptelin-B. Analytical methods including the Thin Layer Chromatography (TLC), High-Performance Thin Layer Chromatography (HPTLC), High-Performance Liquid Chromatography (HPLC) and Liquid Chromatography With Mass Spectral (LC-MS) analysis have been used to analyze the HI. From medicinal potency point of view, these phytochemicals have a wide range of pharmacological activities such as antioxidant, antibacterial, anti-inflammatory, and anti-tumor. In the current review, it has been noticed that the mechanism of action of HI with biomolecules has not been fully explored. Pharmacology and toxicological studies are very few. This seems a huge literature gap to be fulfilled through the detailed in-vivo and in-vitro studies.


2020 ◽  
Vol 10 (1) ◽  
Author(s):  
Changpeng Wang ◽  
Siwei Zhang ◽  
Yuefei Zou ◽  
Hongzhao Ma ◽  
Donglang Jiang ◽  
...  

Abstract Background Some neuropsychological diseases are associated with abnormal thiamine metabolism, including Korsakoff–Wernicke syndrome and Alzheimer’s disease. However, in vivo detection of the status of brain thiamine metabolism is still unavailable and needs to be developed. Methods A novel PET tracer of 18F-deoxy-thiamine was synthesized using an automated module via a two-step route. The main quality control parameters, such as specific activity and radiochemical purity, were evaluated by high-performance liquid chromatography (HPLC). Radiochemical concentration was determined by radioactivity calibrator. Metabolic kinetics and the level of 18F-deoxy-thiamine in brains of mice and marmosets were studied by micro-positron emission tomography/computed tomography (PET/CT). In vivo stability, renal excretion rate, and biodistribution of 18F-deoxy-thiamine in the mice were assayed using HPLC and γ-counter, respectively. Also, the correlation between the retention of cerebral 18F-deoxy-thiamine in 60 min after injection as represented by the area under the curve (AUC) and blood thiamine levels was investigated. Results The 18F-deoxy-thiamine was stable both in vitro and in vivo. The uptake and clearance of 18F-deoxy-thiamine were quick in the mice. It reached the max standard uptake value (SUVmax) of 4.61 ± 0.53 in the liver within 1 min, 18.67 ± 7.04 in the kidney within half a minute. The SUV dropped to 0.72 ± 0.05 and 0.77 ± 0.35 after 60 min of injection in the liver and kidney, respectively. After injection, kidney, liver, and pancreas exhibited high accumulation level of 18F-deoxy-thiamine, while brain, muscle, fat, and gonad showed low accumulation concentration, consistent with previous reports on thiamine distribution in mice. Within 90 min after injection, the level of 18F-deoxy-thiamine in the brain of C57BL/6 mice with thiamine deficiency (TD) was 1.9 times higher than that in control mice, and was 3.1 times higher in ICR mice with TD than that in control mice. The AUC of the tracer in the brain of marmosets within 60 min was 29.33 ± 5.15 and negatively correlated with blood thiamine diphosphate levels (r = − 0.985, p = 0.015). Conclusion The 18F-deoxy-thiamine meets the requirements for ideal PET tracer for in vivo detecting the status of cerebral thiamine metabolism.


Animals ◽  
2021 ◽  
Vol 11 (8) ◽  
pp. 2319
Author(s):  
Klara Lalouckova ◽  
Lucie Mala ◽  
Petr Marsik ◽  
Eva Skrivanova

Ultra-high performance liquid chromatography/mass spectrometry showed soyasaponin I and the isoflavones daidzein, genistein, and glycitein to be the main components of the methanolic extract of the Korean soybean fermented product doenjang, which is known to be a rich source of naturally occurring bioactive substances, at average contents of 515.40, 236.30, 131.23, and 29.00 ng/mg, respectively. The antimicrobial activity of the methanolic extract of doenjang against nine Staphylococcusaureus strains was determined in vitro by the broth microdilution method to investigate its potential to serve as an alternative antibacterial compound. The results suggest that the extract is an effective antistaphylococcal agent at concentrations of 2048–4096 µg/mL. Moreover, the tested extract also showed the ability to inhibit the growth of both methicillin-sensitive and methicillin-resistant animal and clinical S. aureus isolates. The growth kinetics of the chosen strains of S. aureus at the minimum inhibitory concentration of the methanolic extract of doenjang support the idea that the tested extract acts as an antibacterial compound. To the best of our knowledge, this is the first report on the antistaphylococcal action of the methanolic extract of doenjang thus, additional studies including in vivo testing are necessary to confirm this hypothesis.


Molecules ◽  
2021 ◽  
Vol 26 (13) ◽  
pp. 3977
Author(s):  
Shaoyun Wang ◽  
Xiaozhu Sun ◽  
Shuo An ◽  
Fang Sang ◽  
Yunli Zhao ◽  
...  

Polygoni Multiflori Radix Praeparata (PMRP), as the processed product of tuberous roots of Polygonum multiflorum Thunb., is one of the most famous traditional Chinese medicines, with a long history. However, in recent years, liver adverse reactions linked to PMRP have been frequently reported. Our work attempted to investigate the chemical constituents of PMRP for clinical research and safe medication. In this study, an effective and rapid method was established to separate and characterize the constituents in PMRP by combining ultra-high performance liquid chromatography with hybrid quadrupole-orbitrap mass spectrometry (UHPLC-Q-Exactive Orbitrap-MS). Based on the accurate mass measurements for molecular and characteristic fragment ions, a total of 103 compounds, including 24 anthraquinones, 21 stilbenes, 15 phenolic acids, 14 flavones, and 29 other compounds were identified or tentatively characterized. Forty-eight compounds were tentatively characterized from PMRP for the first time, and their fragmentation behaviors were summarized. There were 101 components in PMRP ethanol extract (PMRPE) and 91 components in PMRP water extract (PMRPW). Simultaneously, the peak areas of several potential xenobiotic components were compared in the detection, which showed that PMRPE has a higher content of anthraquinones and stilbenes. The obtained results can be used in pharmacological and toxicological research and provided useful information for further in vitro and in vivo studies.


Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document