Phytochemical Study of Eight Medicinal Plants of the Lamiaceae Family Traditionally Used as Tea in the Sharri Mountains Region of the Balkans

In the present study, eight plant species belonging to Lamiaceae family were identified as ingredients for herbal teas in the region of Sharri Mountains: Thymus serpyllum, Rosmarinus officinalis, Melissa officinalis, Origanum vulgare, Mentha longifolia, Ocimum basilicum, Teucrium chamaedrys, and Sideritis scardica, respectively. Chemical composition of essential oils obtained from these species was analyzed using GC-MS and GC-FID with the aim of examining their volatile compound profiles, responsible for their respective flavors and fragrance. Principal Component Analysis (PCA) was performed with the aim of grouping plant species under study on the basis of their chemical composition. Experimental data revealed the typical volatile constituent pattern for the Lamiaceae family. Monoterpenes and sesquiterpenes, responsible for flavor and medicinal use of these plants, were the most abundant groups of the volatile constituents. PCA data analysis resulted in the grouping of these analyzed species in four principal clusters.

Φυτοκοινωνιολογική έρευνα των μεσογειακών οικοσυστημάτων με Erica manipuliflora Salisb. στο Νομό Χαλκιδικής

Η Erica manipuliflora Salisb. (σουσούρα) αποτελεί κυρίαρχο είδος θαμνωδών εκτάσεων σε πολλές περιοχές της Ελλάδας. Αναπτύσσεται σε περιοχές με μεσογειακό κλίμα, οι οποίες χαρακτηρίζονται από την έντονη παρουσία ξηρής και θερμής περιόδου. Η Erica manipuliflora είναι ελάχιστα απαιτητικό είδος και μπορεί να εγκατασταθεί σε περιβάλλοντα με ακραίες συνθήκες. Η Χαλκιδική αποτελεί μία περιοχή που το συγκεκριμένο είδος βρίσκει καλή ανάπτυξη και παρόλο που καταλαμβάνει μεγάλες εκτάσεις δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες διαθέσιμες (μόνο αποσπασματικά από εργασίες που επικεντρώνονται στη μελέτη άλλων ειδών π.χ. Pinus halepensis) για τις φυτοκοινωνίες και τη συνοικολογία. Οι εκτάσεις του Νομού Χαλκιδικής με τη συμμετοχή του είδους Erica manipuliflora, το οποίο συμμετέχει σε αυτές είτε ως κυρίαρχο, είτε ως συγκυρίαρχο, μελετήθηκαν φυτοκοινωνιολογικά με τη μέθοδο του Braun-Blanquet (1951, 1964) με σκοπό τον καθορισμό και την περιγραφή των μονάδων βλάστησής τους. Συνολικά διενεργήθηκαν 250 φυτοληψίες [170 της παρούσας έρευνας και 80 προερχόμενες από το Δαμιανίδη (2011), για την ίδια περιοχή]. Έπειτα από αριθμητική επεξεργασία (μέθοδοι αριθμητικής ταξινόμησης και κατάταξης), διακρίθηκαν φυτοκοινωνικές μονάδες, διάφορης ιεραρχικής διαβάθμισης. Κατά την επεξεργασία του φυτοπίνακα διακρίθηκαν 5 ομάδες φυτοληψιών, οι οποίες διαφοροποιούνταν χλωριδικά και οικολογικά. Μετά την τελική επεξεργασία και συνταξινόμηση, οι φυτοκοινωνικές μονάδες που προέκυψαν, είναι δύο κλάσεις, τρεις τάξεις, δύο συνενώσεις, δύο ενώσεις, τρεις κοινότητες, δύο υποενώσεις, δώδεκα παραλλαγές και τέσσερις όψεις. Από τις παραπάνω μονάδες, η Erica manipuliflora-Pinus halepensis κοινότητα δίνεται για πρώτη φορά, με την παρούσα έρευνα. Η συνταξινόμηση των μονάδων βλάστησης δίνεται παρακάτω: ΚΛΑΣΗ: Cisto-Lavanduletea stoechadis Br.-Bl. in Br.-Bl. et al. 1940. TAΞΗ: Lavandulo stoechadis-Hypericetalia olympici Mucina in Mucina et al. 2016. ΣΥΝΕΝΩΣΗ: Hyperico olympici-Cistion cretici (Oberd. 1954) R. Jahn et Bergmeier in Mucina et al. 2009. ΕΝΩΣΗ: Ericetum verticillatae (=manipuliflorae) Oberd. 1954. ΚΛΑΣΗ: Quercetea ilicis Br.-Bl. ex A. Bolòs et O. de Bolòs in A. Bolòs y Vayreda 1950. ΤΑΞΗ: Pinetalia halepensis Biondi, Blasi, Galdenzi, Pesaresi et Vagge in Biondi et al. 2014. ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ: Erica manipuliflora-Pinus halepensis. TAΞΗ: Pistacio lentisci-Rhamnetalia alaterni Rivas-Mart. 1975. ΣΥΝΕΝΩΣΗ: Ceratonio-Pistacion lentisci Zohary et Orshan 1959. ΕΝΩΣΗ: Oleo-lentiscetum aegaeicum Krause, Ludwig & Siedel 1963. Παραλλαγή: τυπική Παραλλαγή: υποβαθμισμένη. ΥΠΟΕΝΩΣΗ: Οleο-lentiscetum, quercetοsum cocciferae Barbero et Quézel 1976. Παραλλαγή: τυπική. Παραλλαγή: με Cistus monspeliensisΌψη: με Calicotome villosa. ΥΠΟΕΝΩΣΗ: Oleο-lentiscetum, pinetosum halepensis Barbero & Quézel 1976. Παραλλαγή: τυπική. Παραλλαγή: με Erica arborea. ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ: Arbutus unedo-Erica arborea κοινότητα. Παραλλαγή: με Dorycnium graecum-Teucrium chamaedrys subsp. chamaedrys. Παραλλαγή: με Scleranthus perennis subsp. dichotomus-Micropyrum tenellum. ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ: Quercus coccifera-Phillyrea latifolia κοινότητα. Παραλλαγή: με Juniperus oxycedrus subsp. deltoides. Όψη: τυπική Όψη: με Quercus pubescens. Όψη: με Linum elegans. Παραλλαγή: με Pinus nigra subsp. nigra. Παραλλαγή: τυπική. Παραλλαγή: με Cistus monspeliensis. Πέρα από τη φυτοκοινωνιολογική έρευνα, για την οικολογική ερμηνεία των φυτοκοινωνικών μονάδων, διεξήχθη εδαφολογική έρευνα μέσω 46 εδαφοτομών. Στα εδαφολογικά δείγματα που συλλέχθηκαν από τις εδαφοτομές πραγματοποιήθηκαν εργαστηριακές αναλύσεις τόσο στο δασικό τάπητα, όσο και στο έδαφος. Για την ενίσχυση της οικολογικής ερμηνείας, εκτός των αποτελεσμάτων της εδαφολογικής και της φυτοκοινωνιολογικής έρευνας, χρησιμοποιήθηκαν και τα δεδομένα του κλίματος της περιοχής έρευνας, καθώς και τα φυσιογραφικά στοιχείων των φυτοληψιών.

Importance of phenolics in populations of Teucrium chamaedrys (Lamiaceae) from serpentine soils

The genus Teucrium includes perennial herbs or shrubs widespread all around the world. The wall germander (Teucrium chamaedrys L.) is widely used in traditional and modern medicine for various health disorders and recent research revealed that serpentine populations of this herb have increased antioxidant and respective medical potential compared with calcareous population. The present study aims to elucidate further the role of phenolic compounds for T. chamaedrys growth on serpentine soil. Methanol extracts from two serpentine and two non-serpentine (calcareous and siliceous) Bulgarian populations were obtained and analysed for total quantity of phenolics and flavonoids, and antioxidant activity. The serpentine soils acted as an elicitor of the antioxidant response in T. chamaedrys plants and the increased phenolics level correlated with enhanced antioxidant activity. The calcareous population had lower values but still higher than the siliceous population which had the lowest antioxidant values, although the flavonoid quantity that was equal to the serpentine populations. A gas chromatography-mass spectrometry (GC-MS) assay for identifying phenolic acids pointed to caffeic acid as a dominant compound, with additional cinnamic and benzoic acid derivatives with putative roles as antioxidants, in cell wall lignification for heavy metals chelation, and for interspecies interactions.