Proclaiming the Divine Logos to the Man of the Future

This paper studies the cooperation of theology in the new evangelization in societies of ancient Christian tradition which are suffering an advanced process of secularization. It begins with Spain, where a recent debate on the influence of Christian intellectuals on social life suggests the ineffectiveness of ecclesiastical resources in transmitting the rich Catholic doctrinal heritage. Then the author deals with the idiosyncrasy of contemporary man, which lies near the one of the immediate future’s man: an uprooted subject who does not believe that life has any meaning, is deeply marked by emotivism and attaches little significance to truth. The theology of tomorrow cannot feed this emotivism but must be proactive in its own way. The proclamation of the Gospel is not different from the exposition of the Church’s doctrine. To detach evangelization from the teaching of Christian doctrine cannot help the encounter with Christ. In order to succeed in transmitting this doctrine by making it suggestive, theologians should work together with experts in communication.

Towarzyszenie osobie umierającej przez rodzinę. Etyka końca życia

Przedmiotem naszej refleksji jest „proces umierania” kogoś bliskiego przeżywany przez niego samego, jego rodzinę i personel medyczno-sanitarny opisany i przeanalizowany przez doktora psychologii E. Kübler-Ross. Na zakończenie naszej refleksji zostały wykreślone istotne elementy „etyki końca życia”, które powinny nam pomóc w bardziej świadomym i odpowiedzialnym podejściu do „naszego” mysterium mortis, a następnie przeżywanego w rodzinie i szpitalu.

Totgesagte leben länger

Das Naturrecht scheint für viele Ethiker als Modell der Normbegründung nicht mehr aktuell zu sein. Gleichzeitig ist die Moraltheologie nach dem II. Vatikanum um eine Erneuerung bemüht, die sich einerseits von einem radikalen Autonomiedenken distanziert, andererseits bestimmte Engführungen der Vergangenheit überwindet. Dies geschieht im Rahmen eines kulturellen Umbruchs zwischen Moderne und Postmoderne, bei dem universalistische ethische Konzepte ohnehin kritisch angesehen werden. Dennoch verlangen die sich mehrenden ethischen Herausforderungen der Gegenwart, allem voran die im bioethischen Bereich, nach allgemeingültigen Lösungen in der globalisierten Welt. In diesem Kontext kann und soll das Naturrechtsdenken wieder gebraucht werden. Allerdings müsste es entsprechend präsentiert werden. Eine ethische Verständigung über Kultur- und Zeitgrenzen hinaus ist möglich, erfordert allerdings eine Einigung bzgl. der Verbindlichkeit der menschlichen Natur.

"Why Archaeology is important for Theology"

The Old Testament is clearly a mixture of myths and real historical figures with their events. There is no question about the contribution of mythology, since much of Genesis has been formed from common mythological accounts from all over the ancient Near East. The stories of Creation, the primordial couple, the Garden of Eden, Cain and Abel, the Great Flood, and much more, are a commonplace of narratives throughout the region. Although these accounts are mythological, it does not mean that they have not been shaped by real events. Specialists speculate about a great flood that took place in the Near East as a result of rising water levels at the end of the last Ice Age (around 5000 BC). This coincided at a time when the Agricultural Revolution had taken over the Fertile Crescent and Egypt. Various peoples of the Levant adopted mythological narratives and reformulated them to create their own unique and original tales. Some of the main figures of the Bible, such as Adam and Eve, Noah, Lot, finally the patriarchs (Abraham, Isaac and Jacob) were their own compositions but, as can be seen with the patriarch Abraham, who was not an exclusive figure of the Hebrew people, his conversion to monotheism is, however, something peculiar to the spiritual creativity of the Jews. Here as in the composition of the New Testament, archeology is the necessary aid to locate the reality and the truth of sacred history and its development in human time.

Stephen Bullivant, Catholicism in the time of Coronavirus, Park Ridge, IL: Word on Fire Catholic Ministries 2020

The book is divided into 4 chapters followed by an afterword, appendix and notes; the foreword is written by Bishop Robert Barron; sources gotten from books, the internet, and the Catholic Church. Notably, the whole process, from pitch to perfect, happened over the space of twelve days: Monday, March 30 to Friday, April 10, 2020. The book contains a collection of “structured thoughts” about the COVID-19 crisis and its aftermath, and their likely impacts upon the Church’s pastoral and evangelistic mission, focusing on the Catholic Church in the US and UK. Chapter 2 has a table on annual average percentage change in typical Sunday mass attendance in England and Wales, and 22 US (arch)dioceses.

„Zaiste przyjdę niebawem” (Ap 22,20). Kilka refleksji nad eschatologią Apokalipsy św. Jana

Apokalipsa św. Jana zachwyca bogactwem i głębią treści eschatologicznych. Jednak aktualnie, w przestrzeni teologiczno-biblijnej refleksji naukowej tematy eschatologiczne nie są podejmowane zbyt często. Refleksje zawarte w tym artykule stanowią formę wskazówek o charakterze metodologicznym. Dotyczą one procesu odczytywania eschatologii Ap. Nie można jej interpretować w oderwaniu od badań o charakterze historyczno-literackim czy badań nad etyką ksiegi. Należy uwzględnić także specyficzny charakter profetyzmu Ap. Jednak centralne miejsce zajmują w Ap treści eschatologiczne. Aby interpretować je właściwie warto uwzględnić niektóre postulaty. Należą do nich: zwrócenie uwagi na dynamikę eschatologiczną Ap, uwzględnienie wieloznaczności niektórych symboli oraz odczytanie eschatologii księgi w relacji do jej oryginalnej chrystologii i eklezjologii.

Issue of the boundaries between good and evil in theological-moral discourse

Hardly any problem in contemporary theological-moral discourse causes such turbulence as the searching, reflection, and demarcation of the boundaries between good and evil in human acting. A fundamental problem is a criterion or a reference point according to which a person could reliably determine what is good and evil. Divergent theological views in the theological-moral dimension seem to have caused the clear boundaries between good and evil to disappear. Therefore, the crucial question is whether there is still a universal criterion for theological evaluation of a human act, as the situation in theological-moral discourse resembles an areopagus of opinions that have no common point in distinguishing between good and evil. This reflection examines the possibility if the Thomistic ethical analysis of a human act, together with the principle of double effect, may be a reference point for the demarcation of these boundaries.

Polskie perspektywy mariologii w kontekście

Uprawianie mariologii w kontekście to jeden z oryginalnych wymiarów współczesnej polskiej teologii. Uzasadnieniem metodologicznym i teologicznym jest kontekst misterium Trójjedynego, a nie tylko zmieniająca się kultura. Badanie obrazu Boga w nauczaniu ma- riologicznym stanowi narzędzie weryfikacji hipotez lub konkluzji teologicznych. Obraz Maryi zależy od obrazu Boga. Maryja jawiła się jako uczestniczka (lub przyjmująca) i owoc Bożego działania, gdy historia zbawienia była przedstawiana jako dzieło Ojca przez Syna w Duchu Świętym. Tam występowały zachęty do wielbienia Boga tak jak Maryja w Magnificat, gdzie jasno wyrażano przekonanie o Opatrzności. Jednak niektóre propozycje analizowanych źródeł zachęcają do ich rozwoju. Powinno się dostrzec wezwania do prze- myślenia pośrednictwa Chrystusa (per Jesum ad Mariam) i Ducha Świętego (per Spiritum ad Mariam) oraz większego wykorzystania modelu soteriologicznego receptio. Albowiem tam, gdzie mariologia poprzestawała tylko na stwierdzeniu, że Jeden Bóg jest Trójjedyny, tam dochodziło do zniekształcenia ewangelicznego obrazu Boga.

Kilka refleksji o współczesnych odniesieniach filozofii do teologii

Problem wzajemnych odniesień filozofii i teologii stanowi wyzwanie począwszy od starożytności chrześcijańskiej i sporów o rolę filozofii pogańskiej w namysłach teologicznych. W średniowieczu wypracowano model twórczej współpracy obu nauk, ale w czasach nowożytnych na skutek postępujących procesów sekularyzacji filozofię zaczęto przeciwstawiać teologii. W czasach współczesnych odniesienia nauk filozoficznych do teologii nie należą do łatwych i wymykają się jednoznaczności. Artykuł podejmuje namysł nad współczesnym stosunkiem filozofii do teologii i stawia pytanie, jakie warunki muszą być spełnione, by dochodziło do twórczego dialogu obu nauk.