scholarly journals Klassifikation von Aufmerksamkeitsdefizit-/Hyperaktivitätsstörungen in der ICD-11

Author(s):  
Manfred Döpfner ◽  
Tobias Banaschewski

Zusammenfassung. Der Beitrag gibt eine kurze Übersicht über die Veränderungen in der Klassifikation von Hyperkinetischen Störungen und Aufmerksamkeitsdefizit-/Hyperaktivitätsstörungen nach ICD-11 (International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems). Sowohl in der Bezeichnung als auch in der Binnendifferenzierung lehnt sich ICD-11 erfreulicherweise an das DSM-5 (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) an. Auch die Aufgabe der ICD-10-Kombinationsdiagnose der Hyperkinetischen Störung des Sozialverhaltens zugunsten von Mehrfachdiagnosen ist zu begrüßen. Der Verzicht auf eine exakte Operationalisierung der Kriterien hilft einerseits bei der Einordung von Grenzfällen in der klinischen Praxis, macht es aber auch notwendig, für die Klärung der einzelnen Symptome auf das DSM-5 zurückzugreifen.

Author(s):  
Robert Modrzyński

Kolejna rewizja podręcznika DSM (ang. Diagnostics and Statistical Manual of Mental Disorders – DSM-5) pojawiła się w 2013 roku i wprowadziła daleko idące zmiany w rozumieniu zaburzeń stosowania substancji psychoaktywnych. Najważniejszy przełom dotyczy rozumienia używania alkoholu. Odejście od dychotomicznego, zero-jedynkowego rozumieniauzależnienia od alkoholu i nadużywania pozwoliło na stworzenie nowej kategorii diagnostycznej zaburzeń używania alkoholu (alcohol use disorder – AUD). W artykule poruszono zagadnienie zmian w kryteriach diagnostycznych dotyczących zaburzenia używania alkoholu w świetle najnowszej klasyfikacji DSM-5. Zaprezentowano umiejscowieniekategorii zaburzeń używania alkoholu, jej definicję wraz z kryteriami diagnostycznymi. Dokonano również zestawienia objawów zaburzenia używania alkoholu wg DSM-5 z odpowiadającymi im kryteriami ICD-10 (ang. International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems). Na zakończenie artykułu przedstawiono liczne kontrowersje wokuł nowej kategorii. Podkreślono wyzwanie dla przyszłych badań, jakim jest planowanie leczenia w zależności od stopnia cieżkości zaburzenia używania alkoholu.


Author(s):  
Timo D. Vloet ◽  
Marcel Romanos

Zusammenfassung. Hintergrund: Nach 12 Jahren Entwicklung wird die 11. Version der International Classification of Diseases (ICD-11) von der Weltgesundheitsorganisation (WHO) im Januar 2022 in Kraft treten. Methodik: Im Rahmen eines selektiven Übersichtsartikels werden die Veränderungen im Hinblick auf die Klassifikation von Angststörungen von der ICD-10 zur ICD-11 zusammenfassend dargestellt. Ergebnis: Die diagnostischen Kriterien der generalisierten Angststörung, Agoraphobie und spezifischen Phobien werden angepasst. Die ICD-11 wird auf Basis einer Lebenszeitachse neu organisiert, sodass die kindesaltersspezifischen Kategorien der ICD-10 aufgelöst werden. Die Trennungsangststörung und der selektive Mutismus werden damit den „regulären“ Angststörungen zugeordnet und können zukünftig auch im Erwachsenenalter diagnostiziert werden. Neu ist ebenso, dass verschiedene Symptomdimensionen der Angst ohne kategoriale Diagnose verschlüsselt werden können. Diskussion: Die Veränderungen im Bereich der Angsterkrankungen umfassen verschiedene Aspekte und sind in der Gesamtschau nicht unerheblich. Positiv zu bewerten ist die Einführung einer Lebenszeitachse und Parallelisierung mit dem Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5). Schlussfolgerungen: Die entwicklungsbezogene Neuorganisation in der ICD-11 wird auch eine verstärkte längsschnittliche Betrachtung von Angststörungen in der Klinik sowie Forschung zur Folge haben. Damit rückt insbesondere die Präventionsforschung weiter in den Fokus.


2017 ◽  
Vol 12 ◽  
pp. 91
Author(s):  
Iwona Niewiadomska ◽  
Agnieszka Palacz-Chrisidis

Autorki poruszają kwestię zmian w kryteriach diagnostycznych dotyczących zaburzeń związanych z hazardem oraz uzależnień chemicznych i czynnościowych w literaturze przedmiotu. Prezentują też krótki przegląd kolejnych edycji podręczników międzynarodowych klasyfikacji, zarówno Diagnostics and Statistical Manual of Mental Disorders – DSM, jak i The International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems – ICD. W artykule przedstawiona jest również dyskusja badaczy na temat umiejscowienia zaburzeń związanych z hazardem w klasyfikacjach diagnostycznych. DSM-V umiejscawia zaburzenie hazardowe w kategorii „zaburzenia używania substancji i nałogów” (ang. Substance-Related and Addictive Disorders, DSM-V), w podkategorii „zaburzenia niezwiązane z substancjami” (ang. Non-Substace Related Disorders, DSM-V). Natomiast według nadal obowiązującego ICD-10, zaburzenie hazardowe pozostaje w obszarze zaburzeń kontroli i impulsów, pod nazwą „hazard patologiczny”.


2021 ◽  
Vol 40 (01/02) ◽  
pp. 27-34
Author(s):  
David Mikusky ◽  
Birgit Abler

ZUSAMMENFASSUNGComputer-, Video- und Mobilespiele (digitale Spiele) sind ein weit verbreitetes Massenmedium, das in allen Altersklassen und sozialen Schichten vertreten ist. Damit im Zusammenhang stehende Krankheitsbilder sind im Abschnitt für Forschungsdiagnosen des Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5) als Internet Gaming Disorder und den Vorabversionen der International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems (ICD-11) als Gaming Disorder definiert. In der Literatur kontrovers diskutiert wird neben der Notwendigkeit einer möglichen Überpathologisierung von Alltagsverhalten die nosologische Einordnung als Suchterkrankung versus Impulskontrollstörung. Hinweise zur Einordnung als Suchtverhalten geben zum einen Validierungsstudien der Diagnosekriterien, in welchen mit Toleranzentwicklung, Kontrollverlust und Vernachlässigung anderer Aktivitäten allgemeine Suchtkriterien zur Voraussage einer Beeinträchtigung als geeignet eingeschätzt werden. Zum anderen zeigen neurobiologische und bildgebende Befunde eine deutliche Übereinstimmung der Veränderungen bei Konsumenten digitaler Spiele mit denen, wie sie auch bei stoffgebundenen Suchterkrankungen beobachtet wurden. Hilfreich bei einer Risikoeinschätzung für die Entwicklung eines psychiatrisch relevanten Syndroms kann die Kenntnis von Spielmechaniken und Bezahlmodellen digitaler Spiele sein, welche nach lerntheoretischer Konzeption zur Entstehung beitragen können: Gestaffelter Fortschritt im Spiel (Progressionssysteme) mit an saliente Reize gekoppelte Belohnungen zur Charakteraufwertung, der Spieleinstieg ohne Bezahlung (free-to-play), Erwerb von Spielfortschritt und Individualisierungsoptionen (In-Game-Items) durch Kleinstbeträge (Mikrotransaktionen) und an Zufall gekoppelte Belohnungen mit der Möglichkeit, digitale Münzwürfe zu erwerben (Lootboxen) können die Entwicklung von Suchtverhalten fördern.


CNS Spectrums ◽  
2016 ◽  
Vol 21 (4) ◽  
pp. 304-309 ◽  
Author(s):  
Stefano Erzegovesi ◽  
Laura Bellodi

Twenty years have passed from the International Classification of Diseases, Tenth Revision (ICD-10) to the Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition (DSM-5) and, in the meanwhile, a lot of research data about eating disorders has been published. This article reviews the main modifications to the classification of eating disorders reported in the “Feeding and Eating Disorders” chapter of the DSM-5, and compares them with the ICD-10 diagnostic guidelines. Particularly, we will show that DSM-5 criteria widened the diagnoses of anorexia and bulimia nervosa to less severe forms (so decreasing the frequency of Eating Disorders, Not Otherwise Specified (EDNOS) diagnoses), introduced the new category of Binge Eating Disorder, and incorporated several feeding disorders that were first diagnosed in infancy, childhood, or adolescence. On the whole, the DSM-5 revision should allow the clinician to make more reliable and timely diagnoses for eating disorders.


CNS Spectrums ◽  
2016 ◽  
Vol 21 (4) ◽  
pp. 318-323 ◽  
Author(s):  
Alexander Kaltenboeck ◽  
Dietmar Winkler ◽  
Siegfried Kasper

Bipolar disorders are a group of psychiatric disorders with profound negative impact on affected patients. Even if their symptomatology has long been recognized, diagnostic criteria have changed over time and diagnosis often remains difficult. The Fifth Edition of the Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5), issued in May 2013, comprises several changes regarding the diagnosis of bipolar disorders compared to the previous edition. Diagnostic categories and criteria for bipolar disorders show some concordance with the internationally also widely used Tenth Edition of the International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems (ICD-10). However, there are also major differences that are worth highlighting. The aim of the following text is to depict and discuss those.


Author(s):  
Maja Drzazga-Lech ◽  
Monika Kłeczek ◽  
Marta Ir

Autyzm jest pojęciem wieloznacznym, nieostrym. W nomenklaturze medycznej kilkakrotnie już zmieniał się jego zakres semantyczny. W artykule przedstawiono sposoby występowania tego pojęcia w klasyfikacjach międzynarodowych DSM (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) i ICD (International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems). Cechą wspólną tych definicji jest redukcjonistyczne podejście do pacjenta (jednostki zredukowanej do objawów chorobowych) i myślenie w kategoriach choroby bądź zaburzenia (ASD – Autism Spectrum Disorder). Obecnie istnieją również inne ujęcia autyzmu, o uznanie prawomocności których zabiegają aktorzy społeczni/grupy interesu spoza establishmentu medycznego. W opinii publicznej silnie zakorzenione jest skojarzenie autyzmu z puzzlem bądź kolorem niebieskim spopularyzowane przez fundację Autism Speaks. Ponadto w wydarzeniach medialnych, publikacjach o charakterze popularno-naukowym, naukowym, w tym w literaturze terapeutycznej, coraz częściej występuje określenie „stany ze spektrum autyzmu” (Autism Spectrum Condition). Ukazanie sporu o definicję autyzmu jest istotne, gdyż z argumentacji każdej ze stron wynikają implikacje w stosunku do zdrowia.


1994 ◽  
Vol 6 (4) ◽  
pp. 66-68
Author(s):  
M.J.A.J.M. Hoes

Gedurende de laatste jaren zijn nieuwe edities van twee grote classificatiesystemen uitgebracht. De American Psychiatric Association heeft in 1994 de vierde editie van de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-IV) gepubliceerd en de Wereldgezondheids-organisatie in 1991 de tiende editie van de International Classification of Diseases (ICD-10). Van de laatste is hier het vijfde hoofdstuk (V of F) over psychische stoornissen van belang.Vergeleken met de DSM-III (-R) uit 1980 (1987) is de DSM-IV qua structuur niet veranderd. Vergeleken met de DSM-III-R zijn er wel quantitatieve verschillen: 105 veranderde categorieën op as-I, 3 veranderde op as-II, 9 nieuwe voorstellen voor klinische aandacht, 13 nieuwe diagnoses, terwijl 8 classificaties verwijderd zijn en as-IV anders is gestructureerd, naar type belasting in plaats van ernst van belastende factoren.


Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document